Ek is lief vir my taal daarom die voortdurende drang om te skryf en my skrywes te deel met ander wat soos ek ook 'n passie het daarvoor. Dit wat ek uit my pen voortbring, my woorde, gee ek as blywende teken van dit wat in my gedagtes leef. Ek het onlangs ook 'n paar Engelse gedigte begin neerpen en ek deel van hulle hier.
Net een laaste verfstryk op die groot doek,
een laaste punt in jou lewensboek.
Een laaste noot uit Bach se werk,
alles om ons wys jou merk.
Kunstenaar, natuurmens, eenkantmens
aan jou slegs een laaste wens;
mag waar die visarend oor bosse sweef
ook jou siel, vir ewig leef!
R.I.V Liezel van der Merwe
©Marie Greyvenstein
Saggies huil die wind oor Golgota se kruin, wenend oor ‘n onskuldige se pyn. Snikkende klank vol smart en lyding, ‘n droewige lied van ‘n bittere tyding.
'You are not allowed to go'
hulle wil die boere in die kolonie hou
Britse onderdaan moet hy bly
anders gaan hy moeilikheid kry!
Die eerste waens is lank reeds vort
toe die goewerment hom wend tot die kôrt
hulle plaas in die Government Gazette
toe 'n nuwe wet.
Op jou kakebeenwa, nie meer as 100 pond kruit,
maar die trekkers wil die Ooskaap uit!
Daar is niks wat hulle keer
versteek die kruit, lood en geweer.
Ⓒ Marie Greyvenstein
Voetnota: Kôrt is die verafrikaans van court - ter wille van rym.
die droë, hitte van die uitgestrekte Karoo
tot die vlaktes van die Camdeboo,
digte Tsitsikamma woud
en suidelike Drakensberg se majestieuse koud
sonskyndae aan die ongerepte kus,
selfs winter,
vir die oog ‘n lus
aalwyne se oranje vuur
wat vlam soos ‘n brandend’ muur
groot 5 in Addo-, Pumba- en Samara park
ideaal vir die toerisme mark
prag en avontuur, wonderskoon
vriendelike mense wat hier woon!
© Marie Greyvenstein
The world is draped in icy white,
the canvas cold, devoid of light
but in this cold, a quiet grace
a moment’s peace, a still embrace
for in the depths of winter’s night,
a glimmer of hope in distant light,
a promise of what the spring will bring;
a thaw to winter’s icy sting!
©Marie Greyvenstein
‘n Tarentaal se kras alarmroep
onder
kameeldoring se blaarsambreel
wanneer
beeste bulkend huistoe troep,
veilig’ slaapplek in die kraal te deel.
Afrika natuur toneel
waar hanslammers knuppeldik gesuip
uitbundig in die lang gras speel
‘wyl die laaste strale oor hulle koppe kruip.
Ligstrale sak stadig oor die westerkim,
goue mielielandebaai in die sakkende son
se laaste oranje glim;
vir eers die nagsê van ‘n lewensbron.
Agter die maan wink ‘n grys wolkbank
in gedagtes klink die veraf klank
van ‘n tarentaal se kras alarmroep
onder kameeldoring se blaarsambreel!
© Marie Greyvenstein
Net een laaste verfstryk op die groot doek, een laaste punt in jou lewensboek. Een laaste noot uit Bach se werk, alles om ons wys jo...